در نشست کارگروه تخصصی شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی مورخ 99/11/28 موضوع رسیدگی به تراکنشهای بانکی مودیان مالیاتی مربوط به سال های قبل از سال 1395 بررسی شد. این جلسه با حضور نمایندگانی از اتاق ایران، دیوان عدالت اداری، معاونت حقوقی ریاست جمهوری، وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان امور مالیاتی و شوراهای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی آذربایجان غربی، اصفهان و گیلان برگزار گردید.
بر اساس اظهارات منتقدان علمکرد سازمان امور مالیاتی، این سازمان نمیتواند تراکنشهای بانکی قبل از سال 95 را رسیدگی کند و از سویی این سازمان به عنوان مامور تشخیص، مطالبه و وصول مالیات باید اثبات درآمد مودی را به عهده بگیرد و این روند بر دوش مودی نیست.
محسن عامری، مدیر دبیرخانه شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی با اشاره به انتقاداتی که درباره عملکرد سازمان امور مالیاتی درباره رسیدگی به تراکنشهای بانکی قبل از سال 1395 مطرح است، گفت: تعداد قابل توجهی از شوراهای گفتوگوی استانی به این مسئله اشاره کرده و خواستار حلوفصل آن هستند.
او افزود: به طور کلی اعتراض درباره این است که طبق بخشنامهها و مقرراتی که در این حوزه مورد استناد سازمان امور مالیاتی قرار میگیرد، تراکنشهای بانکی جزو قراین تشخیص نبوده و استفاده از این قرینه قبل از سال 95 وجاهت قانونی ندارد و برای دریافت مالیات با استناد به تراکنشهای بانکی، ابتدا باید اثبات شود که درآمدی محقق شده درحالی که این مهم در بیشتر پروندهها احراز نشده است. از سویی احراز آن به عهده سازمان امور مالیاتی است.
عامری در ادامه به اعتراضهایی که درباره همین موضوع در دیوان عدالت اداری مطرح و بررسی شده است نیز اشاره و تشریح کرد: تعدادی از مودیان مالیاتی موضوع رسیدگی به تراکنشهای بانکی سالهای قبل از 1395 خود را در دیوان عدالت اداری مطرح و شعب دیوان عدالت اداری با دلایل متعدد اقدام به صدور رای به نفع مودی مالیاتی در شعب بدوی و تجدیدنظر داده اند.
او ادامه داد: در همین ارتباط رای دیوان صادر شده و بر اساس آن به صراحت تاکید شده که احکام خاص اصلاحیه قانون مالیاتهای مستقیم اشاره ای به تسری رسیدگی به تراکنشهای بانکی سالهای قبل از 95 ندارد و بنابراین، صدور برگ تشخیص و مطالبه مالیات از مودیان برای سنوات قبل از سال 95 را فاقد وجاهت قانونی دانسته است.
در همین راستا ایمان فدایی، مدیر گروه مالیاتی در وزارت اقتصاد و دارایی و عبدی، نماینده سازمان امور مالیاتی به تشریح روند فعالیتهای مالیاتی در همین رابطه پرداختند. بر اساس اظهارات فدایی استفاده از تراکنش مالی برای جلوگیری از فرار مالیاتی احتمالی، مرسوم بوده و استفاده از این ظرفیت با هدف شناسایی درآمدهای مودی جزو رویههای اصلی سازمان امور مالیاتی است.
او برای جلوگیری از فرار مالیاتی و مقابله با پولشویی، استفاده از تراکنشهای بانکی را ضروری دانست و تاکید کرد: به دلیل اهمیت مسئله این بررسیها قابلیت تسری به سالهای قبل را هم دارد، البته رویکرد سازمان برخورد با هرگونه بیعدالتی است، بنابراین اگر مصادیقی از این جنبه وجود داشته باشد، سازمان امادگی رسیدگی به آنها را دارد.
محمدابراهیم رستگارپور، نماینده معاونت حقوقی ریاست جمهوری با توجه به رای دیوارن عدالت داری و از نگاه معاونت حقوقی ریاست جمهوری، ورود سازمان امور مالیاتی به تراکنشهای بانکی سالهای قبل از 95 را غیرمجاز دانست و تاکید کرد: اینکه سازمان امور مالیاتی از رای دیوان تمکین نمیکند جای سوال دارد. به نظر میرسد تنها راهکار برای مقابله با این شیوه عمل، رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری باشد.
او درباره حد آستانه برای رسیدگی به تراکنشهای بانکی نیز گفت: قانونگذار اختیار حد آستانه را به موجب آییننامه گذاشته است و در آییننامه هم این رقم 5 میلیارد تومان تعیین شده است. از طرفی تراکنش بانکی قرینه درآمد نیست و اینکه سازمان امور مالیاتی از مودی بخواهد که درآمدها را ازحجم کل تراکنشها مشخص کند، اقدامی نادرست بوده و این موضوع به عهده سازمان امور مالیاتی است.
در ادامه محمدعلی برومندزاده، قاضی دیوان عدالت اداری به روح قانون اشاره کرد و گفت: مامور تشخیص و وصول مالیات باید زمانی برای دریافت مالیات اقدام کند که به احراز رسیده باشد. درباره تراکنشهای بانکی باید دقت داشته باشیم که ماهیت آنها چیست. تراکنشها تنها یک حاکی و محرک هستند و نمیتوان از آن به عنوان مدرک یا قرینه تعبیر کرد.
او ادامه داد: دیوان عدالت اداری معتقد است که بار اثبات درآمد به عهده مودی نیست و سازمان امور مالیاتی وظیفه دارد اثبات لازم را انجام دهد و بر اساس آن مالیات دریافت کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.