مرکز پژوهش های اتاق ایران منتشر کرد :
گزارش حداقل دستمزد منطقه‌ای (۱) : مرور تجارب کشورهای منتخب در تنظیم سیاست حداقل دستمزد منطقه‌ای
گزارش حاضر با هدف استفاده از تجارب سایر کشورها در اعمال سیاست حداقل دستمزد منطقه‌ای، به مرور تجربه‌ی ۵ کشور چین، روسیه، برزیل، ویتنام و هند با هدف احصاء رهنمودهای سیاستی قابل بهره‌برداری برای اقتصاد ایران، پرداخته است.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد:
امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت در پیش گرفتن رویکردی دقیق و مبتنی بر واقعیات آن هم بر اساس مطالعات علمی، احساس می‌شود و انتظار می‌رود به‌منظور افزایش رفاه و پرهیز از عدم‌تعادل‌های گوناگون در بازار کار، روند فعلی مبتنی بر چانه‌زنی ذی‌نفعان بر سر میزان حداقل دستمزد در پایان هر سال، متوقف و با به‌کارگیری تجارب جهانی، حداقل دستمزد در کشور به‌صورت منطقه‌ای و متناسب با ویژگی‌های بازار کار در هر منطقه، تعیین شود.
بررسی تجربه کشورها حاکی از آن است که به دلایلی از قبیل کاهش نابرابری در توزیع درآمد، مبارزه با فقر، وجود تفاوت‌های منطقه‌ای، محافظت از بخش بزرگ غیررسمی و کارگران آسیب‌پذیر، کاهش بیکاری، نواقص بازار کار، جلوگیری از فرار سرمایه‌های انسانی، کاهش فساد و عدم طرد اجتماعی این کشورها به سمت تعیین حداقل دستمزد به صورت منطقه‌ای حرکت کرده‌اند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.